Είναι κάποιες στιγμές που οι λέξεις δεν αρκούν για να περιγράψει κανείς ένα συναίσθημα, μια κατάσταση. Αυτό μου συνέβη την περασμένη Δευτέρα, όταν επισκέφθηκε τα γραφεία της εφημερίδας μας ένας νεαρός, ο Gal. Ήταν ένας από τους χιλιάδες ανθρώπους που στις 7 Οκτωβρίου 2023 ήταν στο φεστιβάλ της Νova στην περιοχή Κιμπούτς Ρέιμ, στο Ισραήλ. Ο χώρος στον οποίο διεξαγόταν το φεστιβάλ απέχει μόλις 5 χιλιόμετρα από τη Λωρίδα της Γάζας και ήταν από εκεί που άρχισε η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Ένα φεστιβάλ μουσικής με θέμα την αγάπη και την ειρήνη βάφτηκε με αίμα, με 260 άτομα να δολοφονούνται επιτόπου και τους τρομοκράτες της Χαμάς να αρπάζουν με τη βία δεκάδες άτομα, τα πλείστοι 20-30 ετών, και να τα μεταφέρουν ως ομήρους πια στη Γάζα. Ανάμεσα στα άτομα που απήχθησαν και μέχρι και σήμερα αγνοείται η τύχη τους και ο αδερφός του Gal, ο Guy. Ο Gal μέχρι και σήμερα ελπίζει ότι ο αδερφός του είναι κάπου στη Γάζα ζωντανός και αναμένει νέα του. Ήρθε στα γραφεία μας φορώντας ένα μπλουζάκι με τη φωτογραφία του αδερφού του, στο οποίο αναφερόταν το όνομά του με το μήνυμα «Bring him home» και «Still held hostage by Hamas». Όπως εκμυστηρεύτηκε αφού, έναν χρόνο τώρα δεν θυμάται τον εαυτό του να βγήκε μια μέρα έξω από το σπίτι χωρίς να φορά ένα μπλουζάκι, κάτι που να έχει πάνω τον αδερφό του. «Είναι ένας τρόπος για εμένα να νιώθω ότι τον έχω συνέχεια μαζί μου και να παίρνω δύναμη για να συνεχίσω να παλεύω και να μάχομαι. Δεν είναι εύκολο. Έχει περάσει ένας χρόνος και αυτή η κατάσταση μας έχει διαλύσει συναισθηματικά αλλά καθημερινά οφείλω και θα συνεχίσω να το κάνω, το να βρίσκω δύναμη για να μιλώ για τους ομήρους, για τον αδερφό μου, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα τον σφίξω ξανά στην αγκαλιά μου», είπε ο Gal, ο οποίος -όπως ανέφερε- τα βράδια δεν μπορεί να κοιμηθεί στην ιδέα και μόνο ότι πέρασε άλλη μια ημέρα και ο αδερφός του δεν επέστρεψε.
«Η τελευταία φορά που είδα τον αδερφό μου»
Το τελευταίο σημάδι ζωής που είχε από τον αδερφό του ήταν ένα βίντεο που δημοσίευσε στα social media η Χαμάς, την ημέρα της επίθεσης, στο οποίο φαίνεται ο Guy και ακόμη ένας φίλος του που ήταν μαζί στο φεστιβάλ, αφότου έχουν απαχθεί και έχουν μεταφερθεί στη Γάζα. Το βίντεο ανέβηκε στις 11 το πρωί. Ο Gal έμαθε τι είχε συμβεί στον αδερφό του λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι. «Ακούγοντας τις σειρήνες τρέξαμε προς τα αυτοκίνητά μας για να φύγουμε, να πάμε σε ένα πιο ασφαλές μέρος. Εγώ μαζί με τον συγκάτοικό μου μπήκαμε στο δικό μου αυτοκίνητο. Είχαμε προτείνει στον αδελφό μου να έρθει μαζί μας, επέλεξε ωστόσο να πάει με τους φίλους του. Δεν ήθελε να νομίσουν ότι τους εγκατέλειψε, ότι τους άφησε μόνους για να πάει με τον μεγάλο του αδερφό, και έτσι πήγε μαζί τους. Είχαμε πει ωστόσο ότι θα συναντιόμασταν στο διαμέρισμά μου το οποίο βρισκόταν σε απόσπαση περίπου μιας ώρας με το αυτοκίνητο από τον χώρο του φεστιβάλ. Τα αυτοκίνητά μας δεν ήταν ωστόσο σταθμευμένα στο ίδιο σημείο, με αποτέλεσμα εμείς να καταφέρουμε να μετακινηθούμε. Περίπου 15-20 λεπτά μετά, άρχισαν οι μαζικοί πυροβολισμοί και εκεί ήταν που εγκλωβιστήκαμε με τα αυτοκίνητα στον δρόμο. Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και αρχίσαμε να τρέχουμε για να κρυφτούμε. Αυτό γινόταν από τις 6 το πρωί μέχρι και τις 2 το μεσημέρι, οπότε, αφού είχαμε στείλει στους δικούς μας την ακριβή μας τοποθεσία, η Αστυνομία είχε καταφέρει να ασφαλίσει την περιοχή και έτσι καταφέραμε να φτάσουμε με ασφάλεια στον πλησιέστερο αστυνομικό σταθμό», είπε ο Gal.
Το τηλεφώνημα
Ένα τηλεφώνημα στον πατέρα του από τον αστυνομικό σταθμό, για να ενημερώσει την υπόλοιπη οικογένεια ότι είναι ασφαλής, ήταν αυτό που του αποκάλυψε την αλήθεια για το τι είχε συμβεί με τον αδερφό του. «Την ώρα που εγώ πάλευα για τη ζωή μου, προσπαθούσα να βρω ένα ασφαλές μέρος να κρυφτώ, οι τρομοκράτες της Χαμάς είχαν ήδη πιάσει όμηρο τον αδερφό μου», είπε ο Gal. «Οτιδήποτε άλλο παρά όμηρος, είχα πει στην αρχή, γνωρίζοντας πώς λειτουργεί η Χαμάς», ωστόσο στη συνέχεια βλέποντας το βίντεο έκανε, όπως είπε, δεύτερες και πιο λογικές σκέψεις, οι οποίες μέχρι και σήμερα τον οδηγούν ώστε να ελπίζει ότι ο αδερφός του είναι ζωντανός και ότι μια μέρα θα μπορέσει να τον σφίξει ξανά στην αγκαλιά του.
Η ελπίδα
«Το βίντεο με τον αδερφό μου είναι το μοναδικό με ομήρους που δεν δείχνει την ώρα που τους αρπάζουν, αλλά είναι ήδη στη Γάζα. Φαίνεται να φοβάται, να είναι τρομαγμένος, αλλά σωματικά φαίνεται να είναι καλά. Μια οργάνωση όπως είναι η Χαμάς θα το εκμεταλλευτεί προκειμένου να πετύχει τους στόχους της. Δεν θεωρώ ότι θα κάνουν κακό στον αδερφό μου, μιας και τον έχουν ανάγκη να παραμείνει ζωντανός, για να είναι χαρτί για τις διαπραγματεύσεις», είπε, για να προσθέσει ότι την τελευταία φορά που κάποιος είδε ζωντανό τον αδερφό του ήταν άτομο που κρατούσε όμηρο η Χαμάς, το οποίο απελευθερώθηκε στην προσωρινή κατάπαυση του πυρός, τον περασμένο Δεκέμβριο. Έκτοτε κανείς δεν ξέρει τι απέγινε ο Guy, όπως και δεκάδες άλλοι όμηροι που κρατούνται ακόμα στη Γάζα. «Είναι περίπου 100 όμηροι τώρα στη Γάζα αλλά κανείς δεν ξέρει και δεν μπορεί να πει με σιγουριά πόσοι από αυτούς είναι ακόμα ζωντανοί», είπε, απευθύνοντας για άλλη μια φορά έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα, να βοηθήσει τις οικογένειες των ομήρων, πρώτα να μάθουν αν οι δικοί τους είναι ζωντανοί και έπειτα να τους επιτραπεί να επιστρέψουν πίσω. Ο Gal είναι τόσο σίγουρος ότι ο αδερφός του θα επιστρέψει σε σημείο που έχει ήδη αρχίσει να σκέφτεται πώς θα τον βοηθήσουν να ξεπεράσει το σοκ, όταν επιστρέψει από τη Γάζα.
Η selfie
Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας ο Gal επανέλαβε αρκετές φορές ότι αγαπά τον αδερφό του τόσο πολύ σε σημείο που θα έκανε τα πάντα προκειμένου να τον ξαναδεί. Ενδεικτικό της αγάπης που του έχει το γεγονός ότι ο Gal αρχικά δεν σκόπευε να πάει στο φεστιβάλ. Τον έπεισε ο Guy, ο οποίος μάλιστα αρχίσει να προετοιμάζεται γι’ αυτό τρεις μήνες πριν. «Ο Guy πήγε στο φεστιβάλ παρέα με άλλους τρεις φίλους του. Οι δύο δολοφονήθηκαν από τη Χαμάς επιτόπου και τον άλλο τον πήραν όμηρο όπως και τον αδερφό μου». O Gal πήγε στο φεστιβάλ μαζί με τον συγκάτοικό του. Είχαν φύγει από ένα bachelor πάρτι για να πάνε στο φεστιβάλ, μόνο και μόνο για το χατίρι του αδερφού του. «Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινε σε ένα τέτοιο φεστιβάλ και ήξερα πόσο πολύ με ήθελε μαζί του, γι’ αυτό πήγα. Πήγα και τον βρήκα να με περιμένει στην είσοδο του φεστιβάλ. Με αγκάλιασε σφιχτά και μου είπε πόσο χαρούμενος ήταν που πήγα και τότε άνοιξε το κινητό του και βγάλαμε μια selfie. Ήταν μόλις 15 λεπτά πριν γίνει το κακό. Δεν ξέραμε ωστόσο τι θα ακολουθούσε και στείλαμε απλά τη selfie στη μαμά μας για να της πούμε ότι είμαστε καλά και είμαστε μαζί».
Ψυχολογική κούραση
Η μαμά των δύο νεαρών, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Gal, πριν από την 7η Οκτωβρίου 2023 ήταν μια γυναίκα που έσφυζε από υγεία. Πριν από δύο μήνες ωστόσο χρειάστηκε να κάνει ανοικτή εγχείρηση καρδιάς, με τον Gal να αναφέρει ότι όλο αυτό που συμβαίνει, ότι δεν μπορεί να δει το παιδί της, έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην ίδια όσο και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του. Χαρακτηριστική ήταν εξάλλου η απάντηση του Gal στο ερώτημα «Πώς μπορείς να κοιμάσαι τα βράδια, γνωρίζοντας ότι ο αδερφός σου είναι στη Γάζα;», με τον ίδιο να κάνει αρχικά μια μεγάλη παύση και να απαντά στη συνέχεια: «Πίνω πολύ αλκοόλ, καπνίζω μέχρι να πέσω κάτω ξερός. Αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ». Πρόσθεσε μάλιστα ότι «έχω κουραστεί ψυχολογικά από όλη αυτή την κατάσταση, αλλά δεν πρόκειται να σταματήσω να μάχομαι και να μιλάω για τον αδερφό μου και τους υπόλοιπους ομήρους. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να μην τους ξεχάσει ο κόσμος και μια μέρα να τους φέρουμε πίσω».
Πιστεύοντας στην ειρήνη
Ρώτησα τον Gal αν θεωρεί ότι, έναν χρόνο μετά τα όσα τραγικά συνέβησαν στο φεστιβάλ, ο κόσμος έχει αρχίσει να ξεχνά ή να μην ενδιαφέρεται και τόσο για τους ομήρους, μιας και η επικαιρότητα κατακλύζεται καθημερινά από άλλες ειδήσεις που έχουν να κάνουν με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, όπως είναι για παράδειγμα τα νέα μέτωπα του Ισραήλ με Λίβανο και Ιράν. Η απάντηση που έδωσε ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη: «Εάν θέλουμε να επέλθει σε κάποια στιγμή ειρήνη στη Μέση Ανατολή, τότε δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχάσουμε τους ομήρους. Όλη αυτή η κατάσταση άρχισε από τους ομήρους και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί, δεν μπορεί να επουλωθεί το τραύμα που είναι αυτή τη στιγμή ανοικτό εάν δεν επιστρέψουν οι όμηροι στα σπίτια τους, αν δεν κλείσει αυτός ο κύκλος. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω στον κόσμο και γι’ αυτό παλεύω. Ακόμα και σήμερα πιστεύω ακόμα ότι μπορεί να επέλθει η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και δεν θα σταματήσω να μιλώ για τους ομήρους της Χαμάς μέχρι να το πετύχω».
Όλη η συνέντευξη σε βίντεο:
